شدم با چت اسير و مبتلايش
شبا پيغام مي دادم از برايش
به من مي گفت هيجده ساله هستم
تو اسمت را بگو، من هاله هستم
بگفتم اسم من هم هست فرهاد
ز دست عاشقي صد داد و بيداد
بگفت هاله ز موهاي کمندش
کمان ِابروان ، قد بلندش
بگفت چشمان من خيلي فريباست
ز صورت هم نگو البته زيباست
نديده عاشق زارش شدم من
اسيرش گشته بيمارش شدم من
ز بس هر شب به او چت مي نمودم
به او من کم کم عادت مي نمودم
در او ديدم تمام آرزوهام
که باشد همسر و اميد فردام
براي ديدنش بي تاب بودم
ز فکرش بي خور و بي خواب بودم
به خود گفتم که وقت آن رسيده
که بينم چهره ي
ز رويارويي ام او طفره مي رفت
هراسان بود او از ديدنم سخت
خلاصه راضي اش کردم به اجبار
گرفتم روز بعدش وقت ديدار
رسيد از راه، وقت و روز موعود
زدم از خانه بيرون اندکي زود
چو ديدم چهره اش قلبم فرو ريخت
تو گويي اژدهايي بر من آويخت
به جاي هاله ي ناز و فريبا
بديدم زشت رويي بود آنجا
نديدم من اثر از قد رعنا
کمان ِابرو و چشم فريبا
مسن تر بود او از مادر من
بشد صد خاک عالم بر سر من
ز ترس و وحشتم از هوش رفتم
از آن ماتم کده مدهوش رفتم
به خود چون آمدم، ديدم که او نيست
دگر آن هاله ي بي چشم و رو نيست
به خود لعنت فرستادم که ديگر
نيابم با چت از بهر خود همسر
بگفتم سرگذشتم را به "جاويد"
به شعر آورد او هم آنچه بشنيد
که تا گيريد از آن درسي به عبرت
سرانجامي نـدارد قصه ي چت
نظرات شما عزیزان:
broken angel 
ساعت15:50---26 اسفند 1390
سراب
ساعت15:07---26 اسفند 1390
سلام خیلی جالب بود وبلاگ خوبی داری دوست داشتی به من سر بزن نظرم بده مرسی بایWWW.saraab.LoxBlog.Com
تبادل
لینک هوشمند
